Zonnig tochtje Voorschoten-Vlietlanden

Donderdag 15 juni hebben we met heerlijk zomers weer een tocht gereden van 23 kilometer. Even dreigde het mis te gaan omdat op weg naar de start een van de deelneemsters een trottoirband over het hoofd zag in de Tasmanstraat te Leiden en uit haar voertuig werd geworpen. Een andere deelneemster die haar vergezelde, belde direct 112 en na enige tijd waren politie en een ambulance ter plaatse. Toen ook nog twee brandweermannen ter plaatse kwamen waren alle hulpdiensten wel paraat om de ongelukkige te helpen. Nu gebied de eerlijkheid te zeggen dat de brandweerlieden slechts toevallig passeerden. Na onderzoek kon het slachtoffer met hulp van de opgeroepen echtgenoot zelf met een paar lichte verwondingen weer huiswaarts keren.

Ondertussen stonden 10 deelnemers ongeduldig bij buurtcentrum Matilo te wachten op de komst van Rien die toevallig net na het ongeval ook via de Tasmanstraat op weg was naar Matilo en gestopt was om hulp te verlenen.
Met een vertraging van een kwartier kon dan toch gestart worden. Omdat een auto en even later een grote vrachtauto  trottoir en een straat blokkeerden duurde het even voor de stoet goed op gang was gekomen.
In een rustig tempo reden we over het fietspad langs het Rijn-Schiekanaal, langs park Cronestein naar de Lammebrug. Na het passeren van de brug gingen we naar de Voorschoterweg en staken die bij de Rooseveltstraat over om vervolgens weer naar het fiets/wandelpad langs het kanaal te rijden. Het pad is daar wat smal maar omdat er op dat moment  bijna geen ander verkeer was  leverde dat geen probleem op. We reden vervolgens langs de Korte Vliet en na enge tijd arriveerden we bij de Parelvissers aan het Bizetpad voor een rustpauze en een vroege lunch.
Op het terras was het heerlijk. Zowel liefhebbers van het zonnetje en zij die de schaduw verkozen, kwamen aan hun trekken. Koffie en broodjes al dan niet bedekt met een kroket of een gezonder beleg werden geconsumeerd en ondertussen kon een wat lege accu weer worden opgeladen. Het was op dat terras genieten. Naast de consumpties en het heerlijke weer was er zicht op passerende jachten op de Korte Vliet.

Na de lunchpauze vervolgden we onze tocht en reden we via de brug over de Korte Vliet naar station De Vink waar we het snelfietspad richting Voorschoten op reden. Vanaf het met veel groen omzoomde fietspad genoten we van flora en fauna langs de route. De uitbundig bloeiende waterlelies, in witte en roze kleuren, en de inmiddels ook weer bloeiende zwanenbloemen waren leuk om te zien. Na het passeren van station Voorschoten gingen we naar Park Voorburg in Voorschoten en pauzeerden we even bij theehuis Jansland. Dit door vrijwilligers en mensen met een beperking gerunde theehuis naast de begraafplaats van Voorschoten was helaas wegens een tekort aan vrijwilligers op deze donderdag gesloten. Jammer want vorig seizoen werden we hier nog feestelijk onthaald op een van onze tochten.
Verder ging het naar de drukke Veurseweg die wij via de tunnel overstaken naar de veel rustigere Kniplaan. Na het passeren van een grote orchidee-kwekerij kwamen we via de brug over het Rijn-Schiekanaal bij de Starrevaartplas. Deze plas is een lustoord voor vogelaars omdat het er hier het hele jaar door wemelt van het waterwild. Ook nu zagen we tientallen ganzen, eenden en zwanen op het water dobberen.
Na de Starrevaartplas bogen we af naar het gebied van de Vlietlanden. Het fietspad slingert door dit gebied met zicht op de plassen. In verband met de werken voor de realisatie van de Rijnlandroute die een verbinding gaat vormen tussen de A44 en de A4, is het aan de zijde van de A4 wat rommelig met sloopwerkzaamheden van bomen en planten en het aanleggen van een werkweg.
Na een korte pauze, om de wat verkrampte handen, door het ingedrukt houden van de gashandel van hun voertuig ,van enkele deelnemers, op te lossen, reden we door naar de Oostvlietpolder en door de Vogelhof. Ook hier zijn werkzaamheden aan de gang maar dat belemmerde onze doorgang niet. Enig oponthoud was er wel doordat toegangspoorten en veeroosters moesten worden gepasseerd. Het meestal door uitwerpselen van schapen en runderen nogal verontreinigde pad was nu tamelijk schoon zodat de deelnemers zich geen zorgen hoefden te maken om besmeurde banden van hun voertuig. Na de Vogelhof begonnen we aan het laatste deel van de tocht dat langs de Roomburgerweg langs Cronestein terugvoerde naar Matilo. Voor we daar aankwamen hadden al enkele deelnemers een afslag richting huis genomen.

Door het uitbundig schijnende zonnetje hadden diverse deelnemers een hoogrode kleur op de wangen gekregen. Tevreden gingen de deelnemers na afloop richting huis.
De tocht is mede door de hulp van de vrijwilligsters Margreet en Marianne, die als meefietsende begeleiders zorgden voor een veilige tocht, weer goed verlopen.