Kleurrijk bloeiende bollenvelden
De weersverwachting voor de tocht naar de bollenvelden was aanvankelijk niet al te best; somber en kans op regenbuien. Maar zie de 26e april diende zich aan als een zonnige maar wel erg winderige dag. Hoewel de straffe westenwind wat kouder aanvoelde dan de 12 graden op de thermometer zou doen vermoeden en er slechts 6 aanmeldingen waren voor deelname aan deze tocht, werd toch besloten om op stap te gaan naar de bloeiende bollen in het gebied rond Sassenheim en Voorhout.
Om 11:00 uur vertrokken we met 6 scootmobielen, 4 meefietsende begeleiders en een meefietsende gast die een der deelneemsters geestelijke en fysieke steun verleende.
Vanaf het verzamelpunt bij het Rijnlands Revalidatie Centrum aan de Wassenaarseweg reden we over de Nachtegaallaan naar de Warmonderweg in Oegstgeest en vandaar in rechte lijn via de Laan van Oud Poelgeest en Abspoelweg naar de Haarlemmertrekvaart en langs de Klinkenbergerplas. Daar pauzeerden we even om te kijken naar het onlangs gerenoveerde natuurgebied rond deze plas. De rustpauze duurde niet lang omdat de wat gure harde westenwind het verblijf in dit open gebied niet erg aangenaam maakte. Langs het fietspad naast de A44 passeerden we een gevangenis waarna we onder de A44 doorreden naar de Rijksstraatweg richting Sassenheim. Bij het bedrijventerrein gingen we linksaf en reden door dit terrein naar de weg richting Voorhout. In de verte zagen we daar de eerste velden met bloeiende tulpen liggen achter een groot open weidegebied. Met de wind schuin achter en een zonnetje dat ons opwarmde toerden we over de Teylingerdreef naar een gebied waarin we al van verre een bont palet van uitgestrekte bloeiende tulpenvelden zagen. Natuurlijk volgden er enkele stops om deze kleurenpracht op de gevoelige plaat vast te leggen. De in renovatie zijnde Prinsenweg was wat hobbelig en erg smal. Enkele keren moest onze karavaan dan ook flink uitwijken om tegemoet- of achterop komende auto’s te laten passeren.
Na het oversteken van de drukke Teylingerlaan, hetgeen gelukkig zonder ongelukken gebeurde, reden we rechtdoor over de tussen bloeiende tulpenvelden ingeklemde Torenlaan. Het was genieten door de grote variatie in kleuren. De geuren van bloeiende hyacinten en de gele kleur van de vroege narcissen vielen inmiddels in dit gebied niet meer te ontdekken. Op de Akervoordelaan passeerden we een wat wonderlijk huis met kleurrijke beelden in de tuin. Sommigen zouden dat mooi vinden maar anderen vonden het allemaal wat kitscherig. We reden het wijkje De Engel binnen en stopten bij hotel restaurant De Engel voor de lunch. In de zaak die gelukkig wel goed toegankelijk was voor de scootmobielen, kregen we een aparte ruimte aangeboden waar we met de hele groep konden zitten. Helaas was het enorm druk in de zaak met Japanse toeristen die hier een lunch nuttigden en verder met zakelijke en andere bezoekers. Het personeel liep met rode koontjes af en aan en in de keuken heerste een zinderende hoogspanning. Onze bestellingen werden fluks genoteerd en de drankjes rap geserveerd. Daarna bleef het langdurig stil en op de bestelde eetwaren moesten we zowat een uur wachten. Pas na enkele keren vragen wanneer wij het eten op tafel zouden krijgen, kwam een vriendelijke ober vertellen dat het er aan kwam maar dat het “vreeeselijk” druk was. Nu was het best gezellig en de temperatuur was ook aangenaam maar de magen begonnen toch wat te rammelen en enkele bekkies waren ondertussen ook wat bleek geworden. Uiteindelijk kwam het allemaal goed en naast de gezelligheid had de rust de deelnemers ook wel goed gedaan.
Toiletbezoek met een scootmobiel leverde wel wat problemen op omdat sommige voertuigen niet het wat krap bemeten toilet in konden draaien. Na de lunch was er nog even wat oponthoud omdat een der deelnemers een handschoen kwijt was. Nico een van de begeleiders nam de moeite om de omgeving af te speuren naar het verdwenen voorwerp. Kennelijk door de wind weggeblazen was de handschoen op weg naar de drukke verkeersweg. Voordat die werd overreden kon Nico de afgedwaalde veilig stellen en overhandigen aan de nog steeds, wat zenuwachtig, in tassen en zakken zoekende eigenaresse.
We reden terug het wat rustiger gebied in om nog een paar leuke foto’s te maken en gingen vervolgens langs de drukke Heereweg naar Sassenheim. We reden daarna door een mooi park en langs een slingerend traject door deze plaats naar het NS station. De laatste bollenvelden zagen we langs de Wasbeeklaan in Warmond. Daarna ging het in een rechte lijn dwars door dit dorp richting Oegstgeest en terug naar ons startpunt bij het Rijnlands Revalidatie Centrum in Leiden.
De deelnemers waren unaniem van mening dat het een prachtige tocht is geweest waarvan zij intens hebben genoten.
